Zgodnie z art. 361 § 2 kodeksu cywilnego „(…) naprawienie szkody obejmuje straty, które
poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono”.

Zasada pełnego odszkodowania wskazuje, że poszkodowany powinien uzyskać pełne wyrównanie
doznanego uszczerbku. Obie postaci szkody, tj. zarówno straty jak i utracone korzyści, podlegają
wyrównaniu. Poszkodowany nie powinien jednak uzyskać więcej, niż doznana szkoda.
Za rzeczywiście poniesioną stratę rozumiemy realne uszczuplenie majątku poszkodowanego.

Natomiast utracone korzyści obejmują to, co do majątku poszkodowanego nie weszło, a powinno
wejść, gdyby nie doszło do zdarzenia szkodzącego.
Aby domagać się utraconych korzyści należy wykazać odpowiednio wysokie prawdopodobieństwo ich
uzyskania.