Zgodnie z Uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 24 sierpnia 2017 r. wydanej w sprawie o sygnaturze akt III CZP 20/17 wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego, przekraczające koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, jeżeli ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione.

Ugruntowane jest już orzecznictwo sądowe, że ubezpieczyciel ma obowiązek zwrotu kosztów pojazdu zastępczego.

W przypadku szkody częściowej za konieczny i ekonomicznie uzasadniony czas najmu uważa się okres od daty szkody do naprawienia pojazdu – należy przy tym wziąć pod uwagę technologiczne uwarunkowania, czas oczekiwania na części oraz przebieg postępowania likwidacyjnego

Z kolei w przypadku szkody całkowitej zwrot za uzasadniony czas najmu przyjmuje się okres od daty szkody do dnia możliwości zakupu nowego pojazdu, nie dłużej jednak jak do dnia wypłaty przez ubezpieczyciela odszkodowania.

Należy pamiętać o tym, że osobie poszkodowanej przysługuje zwrot wszystkich celowych i ekonomicznie uzasadnionych wydatków powstałych w celu przywrócenia stanu sprzed szkody. Poszkodowany ma prawo do rekompensaty za brak możliwości korzystania ze swojego samochodu.