Nabycie spadku następuje z chwilą otwarcia spadku z mocy samego prawa, ale w okresie początkowym nabycie jest prowizoryczne. Można uznać, iż jest niejako zawieszone, ponieważ w określonym terminie spadkobierca może spadek przyjąć lub odrzucić.

Spadkobierca ma trzy możliwości:

1. przyjęcie spadku wprost – bez ograniczenia odpowiedzialności za długi,
2. przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza – z ograniczeniem odpowiedzialności za długi,
3. odrzucenie spadku – wówczas przyjmuje się fikcję prawną, jakby spadkobierca, który spadek odrzucił, nie dożył otwarcia spadku.

Oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu 6 miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania. To termin zawity, nieprzywracalny. Biegnie dla każdego spadkobiercy odrębnie.

Brak takiego oświadczenia we wskazanym terminie prowadzi do przyjęcia fikcji prawnej, że spadkobierca przyjął spadek z dobrodziejstwem inwentarza.

Spadkobierca nie może spadku częściowo przyjąć, a częściowo odrzucić. Może jednak, przyjmując udział spadkowy z tytułu powołania, odrzucić udział przypadający mu z tytułu przyrostu.