Prawo do życia w rodzinie stanowi jedno z dóbr osobistych człowieka, podlegających prawnej ochronie.

W polskim orzecznictwie sądowym podnosi się, że dla skutecznego dochodzenia roszczeń z tytułu naruszenia więzi rodzinnych z powodu śmierci członka rodziny konieczne jest wykazanie, że więź taka faktycznie istniała – samo formalne powiązanie rodzinne nie jest wystarczające.

W przypadku istniejących relacji, dominuje stanowisko iż uniemożliwianie rodzicowi kontaktów z dzieckiem przez drugiego z rodziców, które stale sprawuje pieczę nad dzieckiem, również stanowi naruszenie dobra osobistego – to samo odnosi się do kontaktów innych osób bliskich dziecku.