Według art. 94 3 § 2 k.p. „Mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników.”

Co więcej, to pracodawca jest obowiązany przeciwdziałać mobbingowi. Zachowania uporczywe charakteryzują się rozciągnięciem w czasie, pewną stałą powtarzalnością i jednocześnie nieuchronnością. Działania mobbingowe muszą być przy tym na tyle intensywne i naganne, że przyczynią się do powstania u pracownika bardzo silnego
odczucia zastraszenia i beznadziejności sytuacji. Co do długotrwałości działań mobbingowych podkreślenia wymaga, iż poniżanie pracownika nawet przez jeden dzień może nosić znamiona mobbingu. Nie może to być jednak zachowanie jednorazowe, ale wielokrotne, mające miejsce jednego dnia, działania zmierzające do wywołania skutków wskazanych w art. 94 3 § 2 k.p.

Nękanie w tym przypadku oznacza trapienie, niepokojenie kogoś, a także dokuczanie mu. Aby móc zakwalifikować dane zachowanie jako mobbing, trzeba wykazać spełnienie wszystkich elementów z art. 94 3 § 2 k.p.
Mobbing może wyrażać się w ciągłym ośmieszaniu, uniemożliwieniu rozmów z innymi pracownikami, unikaniu rozmów, rozsiewaniu plotek, upokarzaniu, krytykowaniu, upominaniu.