Większość małżeństw w Polsce pozostaje we wspólności majątkowej – jest to ustrój domyślny w przypadku braku intercyzy. Wyróżniamy 3 masy majątkowe – majątek osobisty żony, majątek osobisty męża i majątek wspólny. Z chwilą śmierci jednego z małżonków wspólność, która obejmuje majątek wspólny, przekształca się we współwłasność w częściach ułamkowych, w której co do zasady udziały małżonków są równe.

Gdy nie ma testamentu, wówczas małżonek zmarłego spadkodawcy dziedziczy na następujących zasadach:
a. w zbiegu ze zstępnymi spadkodawcy małżonek dziedziczy w częściach równych, jednak udział małżonka nie może być mniejszy niż ¼ spadku,
b. jeżeli brak jest spadkobierców- zstępnych, wówczas małżonek dziedziczy razem z rodzicami, rodzeństwem, zstępnymi rodzeństwa. W takiej sytuacji małżonek otrzymuje sztywną część ½ spadku (a w braku rodziców, rodzeństwa i zstępnych rodzeństwa małżonek dziedziczy całość spadku).

O tym, czy małżonek będzie dziedziczył po swoim zmarłym małżonku, decyduje to, czy w chwili otwarcia spadku istniało między nimi małżeństwo – małżonek jest powołany do dziedziczenia z ustawy po zmarłym małżonku tylko wtedy, gdy w chwili otwarcia spadku pozostawali oni w związku małżeńskim.

Małżonek nie dziedziczy z mocy ustawy po zmarłym małżonku, jeżeli przed otwarciem spadku doszło do:
a. Prawomocnego rozwodu,
b. Unieważnienia małżeństwa,
c. Wydania orzeczenia o nieistnieniu małżeństwa,
d. Separacji prawnej.