Osobie poszkodowanej w wypadku komunikacyjnym przysługuje wymiana uszkodzonych elementów pojazdu na części takie same, jakie posiadał w swoim pojeździe lub wyliczenie odszkodowania na podstawie cen części niezbędnych do przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody.

Powyższa zasada wynika z art. 361 § 1 kodeksu cywilnego: „naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej”.

Ubezpieczyciel powinien ustalić odszkodowanie w kwocie, która zapewni przywrócenie pojazdu do stanu sprzed wypadku. Oznacza to, że pojazd musi być sprawny technicznie i zapewniać komfort użytkowania w taki sposób jak przed wypadkiem. Jeśli danej części nie da się naprawić to należy ją wymienić na nową. W takiej sytuacji zasadniczo nie ma znaczenia, że w miejsce części starych wmontowano części nowe. Zgodnie z aktualnym orzecznictwem nie ma podstaw prawnych, aby odrębnie oceniać wartość poszczególnych części i jeśli stare w chwili wypadku były częściowo zużyte, z tego powodu obniżać należne poszkodowanemu odszkodowanie.

Nie można jednak wykluczyć, że zamontowanie nowych części spowoduje wzrost wartości pojazdu jako całości jeśli wymianie uległy części już znacznie wyeksplorowane, a stanowią one dużą część wartości całego pojazdu. Jednakże to ubezpieczyciel powinien udowodnić taką okoliczność.